Niedziela Palmowa

Wielki Tydzień, poprzedzający Wielkanoc, rozpoczyna Niedziela Palmowa, zwana też Kwietną lub Wierzbną. Niedziela Palmowa upamiętniać ma wjazd Chrystusa do Jerozolimy i zgodnie z tradycją katolicką, w tym dniu wierni przynoszą do kościoła palemki – symbol odradzającego się życia, aby przez ich poświęcenie zapewnić sobie pomyślność w całym roku. W Polsce Niedziela Palmowa obchodzona jest od czasów średniowiecznych. Wtedy rozpoczynała tydzień ścisłego postu i umartwiania się na pamiątkę cierpień Zbawiciela, dziś jest wstępem do duchowego oczyszczenia, wyciszenia i przygotowania własnej duszy do święta Zmartwychwstania.

Niedziela Palmowa czczona była przez wieki „procesją z Jezuskiem Palmowym”, którego figurkę przeprowadzano na osiołku na czele procesji. Z tradycji ludowych natomiast przejęła Niedziela Palmowa zwyczaj wykonywania barwnych i skomplikowanych palm wielkanocnych. Najpiękniejsze z nich powstają na Kurpiach i w Małopolsce, gdzie w Lipnicy Murowanej odbywa się coroczny konkurs na najdłuższą i najpiękniejszą palmę wielkanocną. Mistrzowskie eksponaty osiągają długość kilkunastu metrów, a podstawą oceny jest fakt, że muszą stać samodzielnie i nie zawierać w konstrukcji żadnych metalowych elementów.

Palma Wielkanocna

Odrębne miejsce wśród tradycyjnych symboli Wielkanocy zajmuje palma wielkanocna. Tradycyjna palma wielkanocna to gałązka wierzbowa, pokryta baziami i udekorowana liśćmi bukszpanu, albo borówki. Palma wielkanocna jest symbolem zmartwychwstania i nieśmiertelności duszy. W Niedzielę Palmową zanosi się ją do poświęcenia w kościele. Tradycja ludowa nakazuje gałązki wierzby (a także malin i porzeczki) ściąć w Środę Popielcową i wstawić do naczynia z wodą, aby puściły pąki do Niedzieli Palmowej. Popiół z palemek, spalonych w Wielką Sobotę, rozsypany na polach zapewnia dobre plony, a przechowany do następnego roku służy do posypania głów w Środę Popielcową. W różnych regionach kraju palma wielkanocna ma inną postać.